Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες της Αλάνα Πάτερσον αποτυπώνουν την μελαγχολία ενός ταξιδιού μέσα στην βροχή.
Η Αλάνα Πάτερσον μεγάλωσε σ’ ένα μικρό νησί στον
δυτικό Καναδά.
Σχεδόν μόνη της. Αυτή και οι δικοί της. Στο νησί δεν
υπήρχαν άλλοι κάτοικοι πέρα από την οικογένειά της. Κι έτσι παρέα της
έγινε η φύση. Αυτή η σχέση με το τοπίο του νησιού της χαρακτηρίζει το
έργο της ως φωτογράφου. Ακόμη κι όταν φωτογραφίζει αστικά τοπία και
ρεπορτάζ, πάντα φροντίζει να εισάγει στο κάδρο της κάποιο στοιχείο που
να παραπέμπει στη γήινη ηρεμία, στην θαλπωρή του φυσικού τοπίου. Αλλά
εκεί που βγάζει τον συναρπαστικό της εαυτό είναι κάθε φορά που
βρίσκεται μόνη, ή με ελάχιστη παρέα, στην αγκαλιά της φύσης. Οι πέντε
εικόνες που ακολουθούν διηγούνται μια μικρή ιστορία. Ο καθένας μπορεί
να τούς δώσει την δική του ερμηνεία. Το μόνο σίγουρο είναι πως πίσω από
την μελαγχολία της καταιγίδας και του ασπρόμαυρου φιλμ κρύβεται ένα
αισιόδοξο μήνυμα.
No comments:
Post a Comment