Αφίσες που μιλούσαν έξω από τα δόντια

Η γραφιστική τέχνη όταν επιστρατεύτηκε στον αγώνα κατά των αφροδίσιων νοσημάτων.
Συνέβη εντελώς συμπτωματικά, αλλά ακριβώς παράλληλα με το περιστατικό των οροθετικών γυναικών που διασύρθηκαν στον ελληνικό τύπο: τα ιστορικά αρχεία του Πανεπιστημίου της Μινεσότα οργάνωσαν μιαν έκθεση γραφιστικού design με αφίσες της Κοινωνικής Πρόνοιας των ΗΠΑ, μέσω των οποίων γινόταν η προπαγάνδα περιορισμού της διάδοσης της σύφιλης και της γονόρροιας, στην περίοδο 1940-1950 .
Η  συλλογή αυτή σήμερα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, γιατί μας αποκαλύπτει το παρελθόν της Αμερικής, κατά το οποίο η έννοια  «politically correct» ήταν όχι απλώς απούσα, αλλά και εκτός του φάσματος της φαντασίας.
Ουσιαστικά το να ξαναβλέπουμε σήμερα ένα τυπωμένο και (τότε ευρέως τοιχοκολλημένο) υλικό που στέκεται στον αντίποδα του ύφους που καθορίζει εδώ και μία εικοσαετία την ρητορική της διαφήμισης στην Αμερική, (και κατ’ επέκταση την γραφιστική αναπαράσταση των μηνυμάτων της) , είναι σχεδόν σοκαριστικό.
Έτσι παρατηρούμε τα εξής πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία: α)οι εικόνες προσπαθούν να ενημερώσουν τρομοκρατώντας και  διχάζοντας αυτόν που τις βλέπει (καμία σχέση δηλαδή, με αντίστοιχες  σημερινές που ποντάρουν κυρίως στο χαρτί της ενθάρρυνσης), β) η γυναίκα δαιμονοποιείται ως μόνος φορέας της μόλυνσης, γ) η αναφορά στο θέμα είναι ευθεία και χωρίς προσχήματα (κάτι παράδοξο για μια πουριτανική κοινωνία σαν την Αμερική).
Αν προσπεράσει κάποιος αυτά τα τρία στοιχεία (και το ότι εδώ, στις μέρες μας, έλαμψαν και τα τρία στην παρουσίαση της είδησης των οροθετικών γυναικών στο ελληνικά μίντια) μπορεί πράγματι να παρατηρήσει με ενδιαφέρον στιγμιότυπα μιας άλλης εποχής που με έναν τρόπο γοητεύουν χάρη στην ρετρό καθαρότητα του ύφους τους.




Πηγή